بررسی زبان غنایی در «جمشید و خورشید» سلمان ساوجی و «یوسف و زلیخا» جامی
thesis
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی - دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی
- author سعیده صدیق رحیم آبادی
- adviser عباسعلی وفایی محمد حسن حایری
- Number of pages: First 15 pages
- publication year 1391
abstract
آثار ادبی به لحاظ شکل و محتوا در گروه های متعدد طبقه بندی می شوند. یکی از انواع این طبقه-بندی، نوع ادب غنایی است که شامل اشعاری است که اغلب در قالب غزل، بیانگر احساسات و عواطف شاعر می باشند و وسیع ترین حوزه معنایی شعر فارسی را در بر می گیرند. شعر غنایی، زاده احساسات و عوالم درونی انسان است و اوج احساسات آدمی در عشق نمود می یابد، از این رو در ادب فارسی، نوع غنایی بیشتر به اشعار عاشقانه اطلاق می شود که اغلب در منظومه های بلند روایی در قالب مثنوی هویت می یابند. در این منظومه ها شخصیت پردازی ها به همراه توصیفات دقیق به منظور تسری احساس شاعر صورت می گیرد. عنصر سازنده شعر، زبان است که شکل بیرونی و درونی یک اثر را می سازد. شکل درونی ذهنیت و تاکتیک شاعر است در خلق تصاویر بدیع متاثر از عواطف او که به وسیله شکل بیرونی محسوس و دریافتنی می شود. شاعر با بهره گیری از همه امکانات زبانی می کوشد تا معنا را در بهترین شکل و قالب عینیت ببخشد. به همین دلیل است که نوع ادبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. قطعا واژگان و پیوندهایشان در انواع ادبی مختلف جلوه های متفاوتی خواهند داشت. بررسی هایی که از زوایای مختلف زبانی اعم از دستور، آرایه ها و صور خیال در جهت پاسخ گویی به سوالات مطرح شده، در دو اثر "جمشید و خورشید" سلمان ساوجی و "یوسف و زلیخا" جامی صورت گرفت، نشان می دهد باوجود تفاوت های آماری که در دو منظومه دیده می شود در هر دو اثر این تسری احساس با زبانی ساده و دلنشین، بدون تعقیدهای لفظی و معنوی، سبکبار از واژه های مهجور و ناتراشیده، دستورمند و به شکلی مبالغه آمیز صورت گرفته است.
similar resources
تحلیل ساختاری طرح داستان غنایی "یوسف و زلیخا"ی جامی
تجزیه و تحلیل اجزاء و عناصر سازندهی متن یک داستان، زمینهی شناخت بیشتر آن را فراهم میآورد و نقاط قوت و ضعف آن را باز مینمایاند. در پژوهش حاضر طرح داستان "یوسف و زلیخا"ی جامی به عنوان یکی از اجزای تشکیل دهندهی آن، از دیدگاه چند تن از ساختارگرایان بررسی و تحلیل شده است. در این داستان، ابتدا وضعیت متعادل برقرار است؛ یوسف به دنیا میآید و زلیخا در خواب بر او دل میبندد. سپس حادثه رخ میدهد؛ یو...
full textبن مایه های تمثیلی– عرفانی گنوسی در منظومة جمشید و خورشید سلمان ساوجی
منظومة جمشید و خورشید سلمان ساوجی اثری رمزی و تمثیلی است که تمام اجزای آن از ساختاری واحد و منسجم برخوردار است. این اثر علاوه بر نشان دادن قدرت سلمان ساوجی در داستانسرایی و پیوستن مطالب متعدد، نشانة آشنایی سلمان ساوجی با میراث غنی ادبی، فرهنگی و عرفانی بازمانده از ادوار پیشین است. بخشی از این میراث متعلق به اندیشههای گنوسی و مانوی و نیز حکمت هرمسی است. هدف از انجام این مقاله نشان دادن رد...
full textبازخوانش بینامتنی منظومة «جمشید و خورشید» سلمان ساوجی از منظر تاریخگرایی نو
در تاریخ ادبیات ایران، آثاری به مقتضیات فکری و فرهنگی زمانه آفریده شده‌اند که می‌تواند در رویکردی بازخوانشی ضمن اشاره به روانشناسی فردی و اجتماعی آن عصر، حلقه‌هایی از جریان‌شناسی ادبی در تکمیل خلأهای نگرش ساختاری باشند؛ منظومة «جمشید و خورشید» سلمان ساوجی(778ه.ق)، یکی از این آثار است که با وجود غفلت محققان؛ ظرفیتهایی قابل تأمل برای تأکید بر نگرش ساختاری و شبکه‌ای به آثار ادبی یک دوره دارد. این...
full textMy Resources
document type: thesis
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی - دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023